Haerbin Zàijiàn

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer!

Terug van een super vakantie en nu waarschijnlijk ons allerlaatste blog! We hebben echt een hele gave week gehad waarin we ontzettend veel gezien en gedaan hebben. Het was een vol programma maar gelukkig liep alles volgens planning dus we hebben alles gezien en gedaan wat we wilden.

Op 1 Oktober vlogen we vanuit Harbin naar Chengdu, deze plaats was ons vertrekpunt voor de rest van onze reis. Vanuit Chengdu vertrokken we naar Leshan. De enige rede waarvoor we naar Leshan gekomen waren was om de Grand Buddha te bekijken. Met een hoogte van 71 meter is dit de grootste buddha ter wereld. Hier aangekomen bleek er een enorme rij te staan die uren zou gaan duren. Maar goed, nu we hier waren konden we natuurlijk niet anders dan gewoon in de rij gaan staan. Om 4 uur sloten we dus achteraan de rij om uiteindelijk om 7 uur bij de afdaling naar de Grand Buddha aan te komen. Hoewel het wachten lang duurde hebben we ons toch wel vermaakt met alle Chinezen om ons heen. We zijn weer veel gefotografeerd en werden door veel kinderen in het Engels begroet. De kinderen vinden het helemaal geweldig om Engels tegen ons te kunnen praten en hun ouders zijn maar wat trots dat hun kinderen dat kunnen. Heel leuk om te zien. Wat betreft de Grand Buddha hadden echt veel geluk want het begon al donker te worden en als we 5 minuten later waren geweest hadden we de Buddah niet meer in het licht kunnen aanschouwen. Dat zou heel jammer geweest zijn, aangezien hij in het licht echt veel mooier is. Het is echt een super indrukwekkend beeld door zijn enorme formaat. Er loopt een trap van boven naar beneden waardoor je via het lichaam van de Buddha bij zijn tenen aankomt. Pas als je naar beneden kijkt en je alle mensen daar ziet staan besef je hoe groot dit beeld is. Toen wij uiteindelijk rond 8 uur weer boven kwamen stond er nog steeds een rij van ruim een uur terwijl het park eigenlijk al om half 6 dicht zou gaan. Ongelofelijk hoe druk het was, de oktober vakantie hielp hier dan ook niet erg aan mee.

De volgende dag vertrokken we direct met de bus naar Emei Shan, een dorp 1,5 uur rijden van Leshan. Ook hier was de drukte al snel merkbaar aangezien we het dorp niet eens binnenkwamen met de bus. De hele weg stond vast met verkeer waardoor we het laatste stuk uit de bus werden gezet en verder moesten lopen. In Emei Shan hadden we twee volle dagen gepland om de heilig berg Mt. Emei (3000m) (deels) te beklimmen en af te dalen en één nacht in een tempel op de berg te gaan slapen. We dropten onze spullen dus in een hostel en gingen meteen de berg op. We moesten eerst een paar flinke trappen op en kwamen al snel tot de conclusie dat de hele berg alleen uit trappen bestond. Deze eerste dag liepen we onze route volgens planning en kwamen we verschillende mooie tempels tegen. Onderweg kwamen we een Chinees meisje tegen die graag met ons mee wilde lopen en uiteindelijk is ze de nacht en volgende dag ook bij ons gebleven.

Voor de volgende dag hadden we het plan om om 5 uur 's morgens de bus naar de top te nemen zodat we de zonsopgang konden zien en daarna naar beneden konden lopen. Onze wekker ging dus al om 4 uur en in het pikken donker liepen we de berg af naar het busstation. Hier aangekomen bleek het een chaos te zijn. Ook in dit gebied was de drukte wegens de vakantie niet te ontlopen. Na verschillende geruchten dat de bussen niet meer zouden rijden besloten we toch maar in de rij te gaan staan voor een kaartje want om 5 uur 's nachts zijn er weinig andere opties. Twee uur later waren we de gelukkige eigenaar van buskaartjes naar de top en zaten we in de bus! Om 08.20 stonden we boven op de berg en moesten we nog 600 meter omhoog naar de top lopen. Dit bleek toch behoorlijk tegen te vallen. De hele weg naar boven was het file lopen. Het leek wel of half China op de zelfde berg stond als wij. Ongelofelijk zoveel mensen! 3 Uur later bereikten we de top en waren we dus lang niet op tijd voor de zonsopgang, maar wel om te kunnen genieten van het prachtige uitzicht: mist, mist, mist. Ondanks dit 'uitzicht' was te top wel echt super gaaf om te bereiken want boven op de top staat een gigantisch gouden Buddha beeld en deze plek doet bijna aan als een soort bedevaartsoord. Dit was echt de moeite waard.

Na de top bereikt te hebben werd het nu tijd voor de afdaling. Om 12 uur begonnen we aan onze tocht naar beneden. Het eerste deel tot aan de eerste busstop was weer dramatisch druk. Daar aankomen besloten Ninja en het Chinese meisje de bus naar beneden te nemen en liepen Sebas, Martti en ik de route verder naar beneden. Gelukkig hadden niet veel andere Chinezen dit zelfde idee en konden we eindelijk genieten van de natuur om ons heen. Onderweg kwamen we weer mooie tempels tegen en zelfs een paar apen. We hadden al gehoord dat er veel apen op de berg zouden zijn en dat de apen erg brutaal waren. Tijdens onze toch kwamen we zelfs mensen tegen waarvan de tas was afgepakt door de apen en waarvan een man gebeten was door een aap. Gelukkig negeerde de aap die wij tegen kwamen ons volkomen, hij had meer aandacht voor de restjes eten die overal lagen.

Hoewel we wisten dat dit een lange toch zou worden viel het echt ontzettend tegen. Dit kwam vooral door het vele traplopen. Sebas en mijn knieën bleken daar niet tegen bestand te zijn en we voelden beide al snel een knieblessure opkomen. We hadden gehoord dat de stoeltjes liften die we voor het laatste stuk naar beneden nodig hadden al om 6 uur dicht zouden gaan en in het hoogseizoen om 7 uur. Om 6 uur kwamen we bij de een na laatste tempel aan waar we hoorden dat het nog 1,5 uur lopen zou zijn. Als dat echt zo was zouden we de liften dus nooit gaan halen, zelfs niet als de tijden voor het hoogseizoen golden. Ik had inmiddels zo'n pijn in m'n knie dat ik stond te trillen op m'n benen en geen traptrede meer af kon. Hoewel er verschillende mannetjes op de berg liepen met een draagstoel wilde ik ook het laatste stuk zelf lopen. Toen het nog 1,5 uur lopen bleek te zijn en ik wist dat dat niet meer zou gaan besloot ik me toch het laatste stuk maar te laten dragen in een draagstoel. Dit koste €12,- tot aan de stoeltjes liften en was het meer dan waard! Uiteindelijk bleek het nog maar 40 minuten lopen te zijn en kwamen we om 18.55 bij de liften aan! Ik geloof ik dat nog nooit zo blij geweest ben! :-) Na 7 uur naar beneden gelopen te hebben hadden we de lift gehaald! Het was inmiddels al aardig donker en als we de lift niet hadden gehaald hadden we zeker nog 2 uur naar beneden moeten lopen. Het was een lange dag maar echt een geweldige tocht!

De volgende ochtend konden we natuurlijk geen stap meer zetten van de spierpijn dus we deden het rustig aan en namen aan het begin van de middag de bus vanuit Emei Shan weer terug naar Chengdu. Hier konden we nog wat dingen bekijken om 's avonds door te vliegen naar Guilin.

Guilin ligt in het zuiden van China en deze omgeving staat vooral bekend om zijn geweldige karstbergen. We hadden 1 dag om deze stad te bekijken dus gingen de volgende ochtend weer op tijd op pad. Al binnen tien minuten werden we aangesproken door een Chinese jongen die graag deze dag met ons mee wilde om Guilin te bekijken. Hij zat bij het leger en 'verveelde' zich anders toch maar. Dus daar gingen we weer op pad met een Chinees achter ons aan. We hebben door een park gewandeld en een grot bezocht en 's avonds hadden we een excursie geboekt om aalscholvissers aan het werk te zien. Dit was wel een mooi gezicht maar het duurde maar een half uur en leek meer op een toneelstukje. Dat was dus een beetje jammer.

Voor de volgende ochtend vertrokken we met de boot over de Li River vanuit Guilin naar Yangshuo. Dit is een 4 uur durende boottocht tussen de geweldige karstbergen door. Echt prachtige uitzichten! In Yangshuo aangekomen bleek dit een heel andere stad te zijn dan elke andere stad die we tot dan toe gezien hadden in China. Echt op en top toeristisch. Overal souvenir winkeltjes, restaurantjes, toeristen, Engelse teksten etc. een beetje te vergelijken met een Europese badplaats. Heel gezellig en ook wel weer eens leuk. De jongens zijn zich dus natuurlijk meteen te buiten gegaan aan een heerlijke steak! De volgende dag hebben we fietsen gehuurd en zijn we heerlijk door de omgeving gaan fietsen. Wat een geweldige omgeving! Echt prachtige uitzichten en zonder twijfel de mooiste bergen die ik ooit gezien heb. Daarnaast was het weer ook super dus we hebben een geweldige dag gehad. 's Avonds hebben we lekker gegeten en konden Ninja en ik de dag winkelend afsluiten dus onze dag kon niet meer stuk ;-)

Onze laatste ‘vakantie dag’ werden we door een taxi opgehaald en hebben we ons naar de Longshen Ricefields laten rijden. Dit was 3 uur rijden van Yangshuo maar iets wat we echt nog graag wilden zien. Het waren geweldig mooie rijstvelden en we werden rondgeleid door een plaatselijke gids. Na haar rondleiding nodigde ze ons uit om bij haar te komen lunchen. Ze vroeg ons wat we wilden eten en wij bestelde kip en groenten bij haar. Opeens was ze verdwenen en 10 minuten later kwam ze terug met een levende kip en wat groente. We konden dus nog even afscheid nemen van de kip voordat ze hem ging bereiden. Nog geen 20 minuten later stond er een bak met verschillende onderdelen van de kip voor ons. Hoewel er niet veel vlees aan zat was de smaak van de kip heel goed. Na deze bijzondere lunch werd het tijd om weer in de taxi te stappen en ons richting Guilin te laten rijden waarvandaan onze nachttrein naar Guangzhou vertrok. De volgende ochtend in Guangzhou aangekomen hadden we twee uur om de stad te bekijken voordat onze vlucht richting Harbin vertrok. Kortom, we hebben een geweldige week gehad waarin we super veel gedaan hebben en weer een hele andere kant van China hebben gezien.

En toen onze laatste week Harbin. Dat was wel even raar. Deze week is echt voorbij gevlogen en bestond voornamelijk uit het afronden van dingen. Het kopen van souvenirs en ons voorbereiden op de Transsiberie Express. Vandaag hebben we daarvoor de laatste inkopen gedaan en morgen ochtend vroeg moeten we onze spullen pakken en uitchecken en daarna begint onze grote reis richting huis. We hebben er super veel zin in maar nemen met gemengde gevoelens afscheid van ons leven in Harbin. Hoewel we er naar uit kijken om iedereen in Nederland weer te zien is het toch ook raar om deze periode af te sluiten.

Lieve allemaal dank jullie wel voor het trouw volgen van het blog! Hieronder kort ons reisschema voor de komende twee weken:

17-10 Depart on train #19 from Harbin to Irkutsk at 15:05 18-10 Full day on the train 19-10 Arrive Irkutsk at 12:57 Transfer Lake Baikal, night in Homestay 20-10 Free day at Lake Baikal, overnight 21-10 Transfer back to Irkutsk, free time, overnight with family 22-10 Free time in Irkutsk, depart on train #339 at 18:35 23-10 Full day on the train 24-10 Arrive in Ekaterinburg at 23:00, overnight in Chekhov Hotel 25-10 City tour of Ekaterinburg, free time, overnight 26-10 Transfer to depart on train#15 at 09:20 27-10 Arrive in Moscow at 09:25 with transfer to Hostel 28-10 Free day in Moscow, overnight 29-10 Transfer to airport at 06:15 Arrive at Schiphol at 16.45

Heel veel liefs en tot snel!!!

Kus Sebas en Tes

PS: In de loop van de week zijn wij gewoon weer op onze Nederlandse telefoonnummers bereikbaar.

Op "Vakantie" ;-)

Lieve allemaal!

Alle feestelijkheden rondom Sebas z’n verjaardag zijn voorbij en we zijn ons nu aan het opmaken voor onze vakantie! ;-)

Sebas zijn verjaardag afgelopen maandag was een geslaagde dag. Om 12 uur ’s avonds hebben Sebas, Ninja en ik een fles wijn opengetrokken om op zijn 24ste verjaardag te proosten. De volgende dag heb ik een taart geregeld en deze hebben we tijdens het college opgegeten. ’s Avonds zijn we met de hele groep sushi gaan eten in een goed sushi restaurant dat de jongens eerder die week hadden ontdekt. Echt geweldig gegeten! Daar nog een aantal mooie kado’s bij opgeteld heeft hij denk ik een speciale verjaardag gehad die hij niet snel nog een keer over zal doen.

Afgelopen week was een drukke week vol colleges waarbij een spel bedacht en gemaakt moest worden over het aanleggen van een metro systeem in China en met een mondeling tentamen over de theorie. Dit alles in het kader van het vak Gaming and Simulation of new infrastructures. Ik kon mooi mijn steentje bijdragen in het helpen met de vormgeving van het bordspel en vandaag hebben we ter afsluiting van deze reeks colleges de ontworpen spellen gespeeld.

Vandaag, 1 oktober is een nationale feestdag in China. Op deze dag wordt herdacht dat Mao Zedong China uitriep tot Volksrepubliek China. Heel China is daarom deze eerste week van oktober vrij. Wij vertrekken vanmiddag voor 10 dagen naar het zuiden van China. We hebben een druk programma en bezoeken onder andere de steden Chengdu, Leshan, Emeishan, Guilin, Yangshuo en Gangzhou. We gaan een enorm buddhabeeld bezoeken, een berg beklimmen, in een tempel met apen slapen en prachtige bergen en rijstvelden bekijken! Kortom we gaan weer een indrukwekkend mooie week tegemoet! Op zondag 10 oktober komen we weer terug in Harbin. Dan hebben we nog 1 weekje colleges en 17 oktober vertrekken we met de Transsiberie Express richting Moskou. Onderweg zullen we verschillende stops maken om uiteindelijk op 29 oktober om 16.45 weer aan te komen in Amsterdam! Het gaat allemaal best snel nu! Nog even niet aan denken en eerst genieten van al het moois dat nog komen gaat!

Tot over een weekje! Dan zal ik wel weer een blog posten met heel veel mooie foto’s!

Kus en Liefs

Inner Mongolia

Hallo iedereen! (Ní hâo mêiyíge rén!)

Hier toch even een update van ons afgelopen weekend waarin we prachtige landschappen hebben gezien in Haila’er, Inner Mongolia. Wat een gaaf gebied is dat!

We vertrokken afgelopen vrijdag avond (xing qi wû wân shàng) om 21.15 met de nachttrein richting Haila’er. Helaas waren er geen tickets vrij voor slaapplaatsen dus namen wij genoegen met de zitplaatsen wat bovendien maar ¥200,- (€23,-) voor een retourtje koste. Daar kun je nog eens 24 uur (èr shí yi diân) van in de trein zitten hè! Hoewel in elke andere trein die we tot nu toe hadden gehad de zitplaatsen er prima uitzagen was dat in deze trein natuurlijk echt verschrikkelijk. Van zo’n 14 (shí sì) coupes waren er maar 2 (èr) coupes met zitplaatsen waarvan wij in de dubbeldekker zaten. De stoelen waren opgesteld in rijen van 3 (san) aan 2 (èr) en je zat tegenover elkaar met een tafeltje er tussen. De stoelen waren keihard en stonden in een hoek van 90 (jiû shí) graden waarbij je knieën lekker tegen de knieën van je overburen aanzitten. Gezellig hè! Dat slaapt dus alleen echt voor geen meter. Dus we hebben de hele nacht (yè) tegen onze overburen aan zitten kijken die ook niets anders deden dan zuchten en steunen. Vergelijk het met de groene dubbeldekker treinen in Nederland (Hé lán) en dat dan bijna 11 (shí yi) uur lang ;-) Kortom geen oog dicht gedaan.

De volgende ochtend (zâo shàng) om 07.45 kwamen we in Haila’er aan. Na ons even opgefrist te hebben probeerden we bij de receptie van ons hotel een excursie naar de graslanden in de omgeving te  boeken. Dit ging natuurlijk zoals altijd een beetje stroef aangezien hun Engels en ons Chinees (Zhong guô) niet zo goed is ;-) Maar goed, 1 (yi) chauffeur, 1 (yi) gids en 2 uur (èr diân) later was het geregeld. De receptioniste kende nog wel een taxichauffeur die ons voor ¥300,- (€35,-) de hele dag rond wilde rijden. Dit bleek achteraf een hele goede zet geweest te zijn want we hebben echt een top dag gehad en de taxichauffeur was ook een onwijs leuke man die het natuurlijk heel gezellig vond met ons. Is voor hem ook weer wat anders dan de hele dag rondjes in de stad te rijden. We zijn dus eerst met deze chauffeur ‘hotpot’ gaan lunchen (een soort fonduen maar dan anders) en daarna heeft hij ons naar de Jinzhanghan Grasslands gereden. Dit is een graslandgebied met een ‘traditioneel’ Mongools kamp 40km (sì shí) ten noorden van Haila’er. Hoewel dit kamp heel toeristisch is opgezet was er echt niemand te bekennen. Dit was aan de ene kant wel jammer want daardoor was er in het kamp zelf ook niks te doen, maar aan de andere kant konden we daardoor in alle rust van deze geweldige weidse uitzichten genieten. We hebben echt genoten van deze prachtige omgeving en de doodse stilte om ons heen na alle weken die we tot nu toe in de steden doorgebracht hebben. Na een stukje paard (mâ) gereden te hebben zijn we nog een stuk door de omgeving gereden en gelopen waarbij we onderweg loslopende koeien, kuddes paarden (mâ) en hordes geiten tegen kwamen. Dit was echt een geweldig gezicht! Dan zag je ergens ver weg een kudde dieren uit die prachtige heuvels aan komen rennen en die kudde kwam steeds dichterbij totdat ze ineens vlak voor je neus stonden. Echt geweldig! Na deze indrukwekkende dag hadden we tenslotte nog een ‘indrukwekkende’ maaltijd gereserveerd bij het restaurant in het Mongoolse kamp. We hadden onze Chinese (Zhong guô rén) klasgenoten op het hart moeten drukken dat als we in Haila’er waren dat we dan lam moesten eten dus bij deze. Er was echt helemaal niemand in het restaurant want wij waren natuurlijk de enigste toeristen. En het eten wat we kregen was niet helemaal wat we er van verwachtte. Het schaap dat we besteld hadden was gewoon een homp koud vlees met bot en daarnaast hadden we nog een aantal andere gerechtjes waarvan er een leek op een plastic kip waar je je huisdier mee laat spelen maar dit bleek dus een maag te zijn die we allemaal toch maar even oversloegen. Deze veel te dure maaltijd was dus niet zo’n succes.

De volgende dag zijn we naar ondergrondse tunnels geweest. Deze tunnels waren in de tweede wereldoorlog door Japanners aangelegd en in het bijbehorende museum werden deze gebeurtenissen heel mooi weergegeven. ’s Middags (xià wû) zijn we nog even door het centrum van Haila’er gelopen, hebben we het Ewenki museum bezocht (bewoners van de graslanden rondom Haila’er) en hebben we ons door een taxichauffeur naar de graslanden ten zuiden van Haila’er laten brengen. ’s Avonds (wân shàng) om 22.15 vertrok onze trein richting Harbin weer terug en hebben we weer heerlijk genoten van een echte Chinese (Zhong guô) treinreis! ;-) Kortom een heel vermoeiend maar echt super weekend waarin we nog best veel hebben gezien in twee dagen (èr tian). Gelukkig hadden de jongens het voor elkaar gekregen om de les van maandag (xing qi yi) naar dinsdagmiddag (xing qi èr xià wû) te verzetten dus konden we maandag (xing qi yi) de hele dag lekker rustig aan doen.

Verder gaat hier alles wel z’n gangetje. Op het water (shuî) na dan. Want dat is nu al bijna 24 uur (èr shí sì diân) afgesloten. Echt weer een Chinese (Zhong guô rén) actie. Waarschijnlijk wordt er onderhoud gepleegd ofzo maar sinds gister aan het eind van de ochtend (zâo shàng) was er ineens geen water (shuî) meer maar het schijnt het vandaag weer te gaan doen. Dat wordt dan ook onaangekondigd campusbreed afgesloten. Dat is dus wel fijn, waarschijnlijk zijn morgen (jìan) dan alle toiletten wel verstopt ;-) Zo gaat dat hier ook met de metro in Harbin. Daar moest ook veel onderhoud aan gepleegd worden dus dan sluiten ze de metro in de hele stad gewoon het hele jaar af. De taxichauffeurs draaien dus overuren.

O ja en gister toen we gingen eten liepen Niña en ik weer alle tafeltjes langs om te kijken wat we wilden hebben. Staat er een man ineens heel enthousiast op en begint te gebaren. Blijkt het de man van de bakfiets te zijn. Echt super grappig. Hij helemaal enthousiast, begint te lachen en wilde meteen bij ons komen zitten om te proosten. Hebben heerlijk gegeten, waaronder naar later bleek maag. Nu dus wel alleen zag het er nu niet uit als maag. Haha! Dat geeft toch wel weer aan hoe belangrijk de presentatie is hè! Na het eten kwam er een ober (fú wù yuán) naar ons toe en probeerde ons iets duidelijk te maken maar dat begrepen wij natuurlijk weer niet. Later bleek dat hij van de man van de bakfiets moest vragen of we met hem wilde zingen en dansen in de KTV. Dus wij gisteravond met hem en zijn vrienden mee naar de KTV gegaan. Was echt super lachen, vonden ze helemaal leuk. Ze wilden meteen telefoonnummers uitwisselen en Sebas heeft fijn met ze geknuffeld. Ja, het wordt steeds gekker hè Mieke! Nu moet ik hem ook in de gaten houden ;-) Kortom een onverwachts leuke avond.

Nou goed, dat was hem wel weer geloof ik! Zijn jullie weer helemaal op de hoogte!

Ik ga nu maar eens kijken of het water (shuî) het inmiddels weer doet zodat ik kan douchen. Vanmiddag Chinese (Zhong guô) les en dan een rustig weekend in Harbin. De jongens moeten een essay schrijven dat zondag (xing qi qi) ingeleverd moet worden dus dat zal weer even stressen worden. Volgende week begint er een nieuw vak waarvoor een strakke planning staat. De docent heeft zelfs alle middagen (xià wû) en avonden (wân shàng) in gepland dus ik ben benieuwd!

Tot ziens! (zài jiàn!) Sebas en Tes

Tijgers spotten in Harbin

Lieve allemaal!

We zitten alweer in onze derde week in Harbin en wat gaan die weken snel! Sebas heeft inmiddels zijn eerste vak afgesloten, de lessen Chinees vorderen gestaag, de temperatuur daalt langzaam en de (mini)vakanties worden gepland. Kortom, we zijn lekker bezig hier en hebben een goed leventje zo.

Ons eerste weekend hier was een beetje saai aangezien het vrijdag na de laatste les begon met regenen en maandag tijdens de eerste les pas weer droog werd. We hebben toen voornamelijk een beetje op de campus rondgehangen, gemaild, gelezen en niks gedaan. Dit in tegen stelling tot afgelopen weekend waarin we lekker veel hebben gezien, gedaan en ondernomen.

Afgelopen vrijdag was de laatste les van het eerste vak Cross Cultural Management wat werd afgesloten met een ‘play’ waarbij de studenten in groepjes een script hadden geschreven waarin verschillen binnen de Westerse en Chinese cultuur naar voren kwamen. Dit script moest ook uitgevoerd worden en dit mooie stukje acteerwerk wilde ik natuurlijk wel met eigen ogen aanschouwen dus ik ging mee naar deze afsluitende les. Daarnaast had ik een mooie rol gekregen in het stuk van Sebas en Martti en kon ik meteen alles op foto en video vastleggen voor jullie ;-) Kortom het was een erg leuke les waarin verschillende culturele aspecten aan bod kwamen en waarin een goede balans naar voren werd gebracht tussen de verschillen in het dagelijkse leven, het zakelijke aspect maar ook de verschillende filosofische gedachtes.

Vanuit deze les liepen we terug naar ons eigen campus terrein, de lessen vinden plaats op een campus terrein ergens anders in de stad wat ongeveer 20 minuten lopen is van onze campus. Onderweg kwamen Ninja en ik een fiets tegen die we wel wilden hebben om ons te kunnen verplaatsen tussen de twee terreinen (echt fietsen in de stad is geen optie want dat is te druk en te gevaarlijk). Het was niet zomaar een fiets, nee het was een bakfiets. Dat leek ons nu wel een leuk idee. Dan kon de een fietsen en de ander achterin zitten. Of eigenlijk, dan konden de jongens fietsen en wij achterin zitten ;-) Dus wij proberen te vragen of we de fiets konden kopen. De beste man snapte er alleen niks van dus uiteindelijk hebben we Jia (een Chinees meisje uit onze groep) maar gebeld om te vragen of zij het via de telefoon kon vragen. Ondertussen stond er alweer een hele groep mensen om ons heen, mocht Ninja een rondje op de fiets fietsen en werden we uitgelachen dat wij ‘Westerlingen’ deze fiets wilden kopen. Uiteindelijk is het helaas niks geworden omdat ze er ¥200 (€23,-) voor wilden hebben en de fiets geen remmen bleek te hebben. Maar wel weer een leuke ontmoeting rijker. ’s Avonds zijn we weer met z’n allen naar de KTV geweest. Dit was weer erg gezellig en we hebben erg gelachen om de bezorgdheid van Jia. Op een gegeven moment was ze opzoek naar Daniël maar ze kon de jongens nergens meer vinden. Bleek dat de jongens een verdieping naar beneden gegaan waren wat Jia de ‘sexy place’ noemde en waar meisjes schaars gekleed stonden te dansen. Jia was helemaal geshockt en ongerust over de jongens omdat er ook drugs gebruikt zou worden. Ze was echt als de dood voor die ruimte ‘daar beneden’ en durfde echt niet alleen naar beneden om opzoek te gaan naar Daniël. Uiteindelijk is ze aan de hand naar beneden gegaan en heeft ze de jongens gewaarschuwd voor ‘de gevaren’. Echt heel typisch hoe bezorgd en meegaand de Chinezen zijn. Ze waarschuwen ons voor alles en zijn daarnaast ook een enorme hulp om ons wegwijs te maken en te helpen om dingen voor elkaar te krijgen. Zelf vragen ze ook alles aan iedereen en toen een van de jongens zijn portemonnee die avond in een restaurant had laten liggen bellen ze ook gerust zonder schaamte om half 2 ’s nachts de eigenaar van het restaurant uit zijn bed. Na gezellige avond en nog wat gedoe om de kwijtgeraakte portemonnee werden we met de taxi op de campus afgezet en dan is het toch wel even een gedoe om de dorm binnen te komen aangezien de deuren om 24.00 dicht gaan. Maar na wat kabaal gemaakt te hebben komt dan toch uiteindelijk een van de bewakers zijn bed uit om de deur voor ons open te doen en onze namen te registreren omdat we ‘te laat’ thuis zijn.

De volgende ochtend gingen we met z’n allen naar het hier dichtbij gelegen Siberische Tijgerpark waar de bedreigde Mantsjoerijse tijger wordt gefokt en waar zo’n 900 tijgers leven. Dit was echt een super gave ervaring. We reden met een busje door het park heen en je kon de tijgers echt van zo dichtbij zien. Wat een mooie beesten zeg! Ze zagen er ook gewoon echt 10x beter uit dan in Artis of in welke dierentuin dan ook. Zo groot en mooi van kleur en streep. En natuurlijk zou China, China niet zijn als je niet zelf een beest kon kopen om aan de tijgers te voeren. Op het menu stonden een kippen, eenden, een geit of zelfs een koe! En natuurlijk zouden wij Nederlanders geen Nederlanders zijn als we niet zo’n beest zouden kopen ;-) Dus wij met z’n allen een eend gekocht voor ¥100,- (€11,50) Op dat moment komt er dan een Jeep aanrijden met een eend erin. Deze eend werd naast ons busje met zijn poten vastgebonden in een meer gegooid en op dat moment komen er zo’n 15 tijgers op hem afzwemmen. Dit is echt een heel bizar gezicht om die eend te zien drijven en in paniek om hem heen te zien kijken zonder te kunnen vluchten, wachtend op de tijger die hem als eerste te pakken heeft. Vervolgens duikt er een tijger op hem en vind er een gevecht om de eend plaats. De sterkste tijger rent ermee weg en dit is het einde van ons schouwspel. Na deze tour door het park konden we nog door een tunnel door de kleinere verblijven lopen waar je tijgers tegen betaling zelf vlees of een levende kip kon voeren. Deze kip werd dan met beide poten aan een stok gebonden en door een gat in het hek gestoken om vervolgens verscheurd te worden door een tijger. Ook dit blijft een bizar gezicht. Al met al een bezoek wat op ons allemaal wel indruk heeft gemaakt denk ik. Maar goed, laten we het er maar op houden dat tijgers ook gewoon moeten eten. Na dit bezoek was het ook voor ons weer tijd voor een goede lunch met verse kip en vis ;-) ’s Middags hebben we de bus genomen naar het aan de rivier gelegen bierfestival. Of eigenlijk naar wat daar nog van over was want dit vond eigenlijk plaats in de laatste week van augustus. Nu stonden er alleen nog wat tentjes, picknicktafels en watersport activiteiten en verzamelden enkele families zich om hier met z’n allen te BBQen. Zittend met een biertje hebben we toen genoten van de onder gaande zon en de (in aanbouw zijnde) skyline van Harbin.

Zondag hebben we Harbin een beetje op de toeristische manier verkend en zijn we naar een tempelcomplex geweest dat plaats biedt aan een actieve boeddhistische gemeenschap. Van daaruit namen we een taxi naar het winkelcentrum om het ondergrondse shoppingcentrum te ‘bekijken’. Niet voor het eerst hadden we te maken met een taxichauffeur die de kaart niet kon lezen, want dat kunnen de meeste niet. Maar deze snapte de hele kaart van Harbin gewoon niet. We vonden zelf al dat hij nogal een grote omweg maakte maar dachten nog dat hij misschien de drukte van het centrum probeerde te ontwijken. Totdat hij begon te wijzen dat dit de plek was waar we moesten zijn. Deze plek lag behoorlijk uit de richting van de plek die wij hadden aangewezen en nu bleek dat de taxichauffeur echt geen idee had waar op de kaart hij was. Uiteindelijk hebben wij hem dus zelf met onze ‘Chinese kaart!’ de weg naar onze bestemming gewezen. En dan bij het afrekenen nog beweren dat de weg was afgesloten en dat hij daarom zo ver om moest rijden waardoor het ons ¥24,- i.p.v ¥9,- kostte. Wat een grapjas! Haha! Maar goed, het bezoek aan het ondergrondse shoppingcentrum zelf was niet zo bijzonder maar iets verderop liepen we wel heerlijke zachte matrassen tegen het lijf waardoor we niet meer op die houten planken hoeven te slapen, maar nu een heerlijk bedje hebben waar we uitgerust in wakker worden! :-P

Dit was zo’n beetje hoe ons afgelopen weekend eruit zag. Inmiddels is Sebas aan zijn volgende vak begonnen wat toch behoorlijk intensief blijkt te zijn en zijn onze lessen Chinees overgenomen door een nieuwe docent die ons behalve het ‘pin yin’ (de gesproken Chinese taal in Westers schrift) ook een klein beetje de Chinese karakters uitlegt wat wel erg interessant is. Het leven op de campus gaat verder helemaal zijn gangetje. Alles wat we nodig hebben is aanwezig; er zijn veel sportfaciliteiten, verschillende eetfaciliteiten en winkels. ’s Middags en ’s avonds eten we gezamenlijk met wie zin heeft op of buiten de campus wat altijd erg gezellig, lekker en niet duur is. Meestal zijn we zo’n 2-3 euro p.p kwijt en hebben dan uitgebreid gegeten en gedronken. Op de campus heb je zelfs al een hele maaltijd voor 0,50ct.

Het weer is hier ook nog heerlijk. Over het algemeen zonnig en zo rond de 25 graden. Sinds dinsdag begint de herfst zich wel aan te kondigen. ’s Middags begon het hier te waaien en sindsdien is het hier zo’n 5 graden kouder en is de zomerzon ingewisseld voor een heerlijke herfstzon. Een mooie nazomer dus! Hopen dat dat nog even zo blijft en dat we kunnen genieten van de weekendjes weg die we aan het plannen zijn. Vandaag hebben we treintickets gekocht naar Haila’er, wat in Inner-Mongolië ligt (Chinese provincie tegen Mongolië aan). We vertrekken vrijdag avond en komen daar dan zaterdag ochtend vroeg aan. Dan hebben we twee dagen om de stad te bekijken en de omliggende uitgestrekte graslanden en vertrekken we zondag avond weer naar Harbin waar we dan maandag ochtend weer aankomen om vervolgens meteen door naar de les te gaan. Verder willen we binnenkort nog een weekend richting Chanbai Shan, een natuurreservaat op de grens bij Noord Korea en zijn we onze 10-daagse vakantie naar het zuiden van China in oktober aan het plannen. Ook de Transsiberie express is nog niet helemaal rond, dit schijnt toch nog wat gedoe op te leveren met de Russische visa van Ninja en Martti. Maar goed, nog veel leuke plannen in het vooruitzicht dus!

We houden jullie op de hoogte en horen graag hoe het met jullie gaat!

Kus en Liefs! Sebas en Tes

Vanuit Beijing naar onze aankomst in Harbin!

Hee Lieve allemaal!

Daar zijn we weer! We zijn weer online! We hebben een super week in Beijing gehad en zijn inmiddels aangekomen in onze ‘studiestad’ Harbin.

De week in Beijing is echt voorbij gevlogen! Hebben echt zoveel gezien en gedaan! Sinds mijn laatste blog reizen we dus met z’n vieren. Martti in Ninja stonden die zondag ochtend om 8 uur in de lobby van ons hotel en vanaf dat moment zijn we Beijing verder samen gaan verkennen. Voordat we dat konden doen zijn Sebas en ik maandag ochtend naar de Russische Ambassade in Beijing gegaan om ons Russische visa voor de terugreis met de Transsiberie express te regelen. Dat kon niet vanuit NL omdat dat te lang van te voren was. We gingen er naar toe met het idee dat het poging 1 van 100 zou worden. We moesten eerst al binnen zien te komen en daarnaast  hadden we alleen maar een toeristen uitnodiging en ons paspoort bij ons en iedereen om ons heen stond met stapels papieren, boekingsformulieren, hotelbevestigingen etc. Wij hadden dat nog niet want hadden nog niks geboekt omdat we toch eerst graag wilden kijken of het ging lukken met het visum. Verbazingwekkend genoeg mochten we meteen van achter uit de rij doorlopen naar binnen en hoefden we alleen een extra formulier in te vullen en het was geregeld! Ze deden alleen nog even moeilijk over het feit dat we het 5 dagen later al nodig hadden maar uiteindelijk beloofde ze ons dat het geregeld zou worden. Helemaal goed dus! Alleen toch altijd spannend om je paspoort daar voor 5 dagen achter te laten!

Die middag zijn we naar het Olympisch park gegaan wat ze hier twee jaar na dato nog helemaal in stand proberen te houden. Het trekt nog veel chinezen hoewel er niet veel te zien en te beleven is. Daarna zijn we naar het wereldberoemde CCTV gebouw geweest wat is ontworpen door de Nederlandse architect Rem Koolhaas. Helaas mochten we hier niet naar binnen dus besloten we een kijkje te gaan nemen op het naast gelegen hoogste gebouw van Beijing. Hier binnengekomen bleek het een luxe bedoening te zijn maar we besloten toch te vragen of we boven misschien het uitzicht over de stad mochten bekijken. Tot onze verbazing  was dat geen probleem en werden we in de lift naar de bovenste verdieping gebracht waar een super luxe en hele mooie lounge/bar bleek te zijn die bovendien de eerste dag open was en waarvan wij een van de eerste gasten waren. Echt super gaaf en het uizicht was fantastisch! Een biertje was duur voor Chinese begrippen (€3,50) maar zeker de moeite waard! We besloten er meteen ook maar te blijven eten en hebben echt genoten van de sfeer, het uitzicht en het kijken naar westerse zakenmannen die met een chinees meisje aan hun zijde zaken kwamen doen. Echt ongelofelijk hoeveel je dat daar zag!

De dagen hierna hebben we de rest van de ‘must see’ bezienswaardigheden zoals de verboden stad, de Chinese muur, en het zomerpaleis bezocht. En natuurlijk... ook pekingeend gegeten! Van deze attracties was vooral de Chinese muur echt geweldig! We hadden hiervoor een excursie geboekt omdat de muur zo’n 90 km buiten de stad ligt en we met deze excursie naar een iets minder druk gedeelte van de muur zouden gaan. We hadden een leuke groep met een Canadees stel en een vrouw uit Venezuela die vier jaar in Nederland heeft gewoond. We hebben echt ontzettend gelachen en echt een leuke dag gehad ondanks dat het de hele dag regende. Dat was wel jammer want vanaf het hoog gelegen deel van de muur zouden we met de bobslee naar beneden gaan maar die was vanwege de regen gesloten. Maar de muur was echt heel gaaf! Wat een bouwwerk daar midden in die mooie natuur zeg! En inderdaad, dit deel was echt minder toeristisch wat echt onwijs meeviel aangezien we bij alle andere toeristische bezienswaardigheden echt over de hoofden kunnen lopen.

En toen was onze laatste dag in Beijing alweer aangebroken. Sebas en ik moesten eerst ons paspoort weer ophalen bij de Russische ambassade wat gelukkig allemaal goed was gegaan. Nu moeten alleen Martti en Ninja hun visum nog regelen en dan kunnen we de terugreis gaan boeken!

Om 13.50 vertrok onze trein vanuit Beijing naar Harbin. Een 8 uur durende rit waar we helaas geen zitplaatsen voor hadden. De treinkaartjes gaan 3 dagen van tevoren in de verkoop maar er staan dan zulke enorme rijen dat tegen de tijd dat wij aan de beurt waren alle treinen van vrijdag naar Harbin al vol zaten en er alleen nog staanplaatsen waren. Maar goed eenmaal geïnstalleerd in het halletje hebben we de reis toch goed doorstaan. In Harbin aangekomen hadden we een hostel geboekt omdat het ons niet zo’n goed idee leek om om 22.00 nog opzoek te gaan naar de campus en het risico te lopen dat daar niemand zou zijn om ons te helpen. We lieten ons dus door een taxi naar het hostel brengen wat daar aangekomen toch wel een erg grote overgang van ons mooie hotel naar een bouwval bleek te zijn. Sebas en ik kwamen in een kamer of noem het bezemkast/isoleercel terecht van 2m bij 2,5m, zonder ventilatie, met enkel een bed een zoemende tl-balk, beslapen beddengoed en o ja laten we de tv van 1m bij 0,5m niet vergeten ;-) Ik moet zeggen dat ik er lichtelijk claustrofobisch van werd. Niet echt een succes dus. We hebben ook niet echt geslapen, het was zo bloedheet en benauwd in zo’n kast zonder ventilatie. Maar het voordeel was dan wel weer dat het maar voor een nacht was en we er op de campus alleen nog maar op vooruit konden gaan.

De volgende ochtend zijn we dus vroeg vertrokken en hebben de mensen van het hostel vervoer naar de campus geregeld (zo aardig zijn ze dan ook wel weer). Al rijdend door Harbin hadden we duidelijk voorkeur waar we wel of niet hoopte dat de campus zou zijn. Het is echt een hele oude stad met veel vervallen gebouwen en verwaarloosde wijken. Uiteindelijk stopte het busje voor een mooi uitziend hek met een groot bord waar ‘Harbin Institute of Technology’ op stond. Hier moest het dus zijn. In een van deze goed uitziende gebouwen zouden wij de komende twee maanden verblijven! Nu nog opzoek naar het goede gebouw. De campus is een dorp op zich. Het is een met hekken afgebakend gebied, midden in de stad en het is duidelijk zichtbaar welke gebouwen tot de campus behoren en welke niet. Binnen de campus is het een vredig en schoon uitziend gebied dat rust en veiligheid uitstraalt en direct daarbuiten kom je in chaos en oude rotzooi terecht om het maar even duidelijk te schetsen. Echt heel apart om dat contrast te zien. Toen we na een lange wandeling met onze bagage in het juiste gebouw ‘Foreign Students Building’ terecht kwamen zat daar een chinees vrouwtje achter de balie die natuurlijk alleen chinees spreekt want dat is logisch in een gebouw waar alleen buitenlanders komen. Gelukkig hadden we inmiddels een professor ontmoet die ons hielp bij het inschrijven en het regelen van de kamers. Echt super aardig! Hij heeft ons vervolgens zelfs nog een rondleiding over de campus gegeven en ons mee uit lunchen genomen. Dat is wel echt opvallend hier dat als je iemand tegen komt die Engels kan hij dan ook heel behulpzaam is en zijn eigen plannen omgooit en met je mee gaat om je te helpen. Dat zul je in Nederland toch echt niet snel zien! Ik kreeg een kamer met Ninja (want Sebas en ik mochten natuurlijk niet samen slapen omdat we niet getrouwd zijn, dat komt bekend voor he! :-P) en Sebas deelt een kamer met Martti. Gelukkig zijn de kamers wel op de zelfde gang en niet in een heel ander gebouw wat hier normaal gesproken wel het geval zou zijn.  Je deelt je kamer dus met z’n tweeën en je opgang en badkamer deel je met je buren (net als bij Peter zeg maar). Onze buren zijn twee Koreaanse meisjes die geen Engels kunnen en veel haar hebben (dat blijkt uit het doucheputje ;-)) Ze maken er een beetje een zooitje van maar communiceren is lastig en verder zien we ze bijna niet en hebben we er niet echt last van dus we laten het maar even zoals het is. Sebas en Martti hebben ook twee Koreanen als buren en ook deze kunnen geen Engels en zijn erg stil. Blijkbaar hebben behalve Chinezen ook Koreanen een schoenentik want zowel mijn als Sebas z’n buren hebben 30 paar schoenen voor de deur staan. Haha! Maar goed, zaterdag en zondag hebben we eigenlijk vooral boodschappen gedaan om onze kamers een beetje in te richten en verder vooral dingen geregeld. (pasfoto’s, collegekaart, internet etc.) Zondag avond hadden we een kennismaking  met de rest van de studenten en docenten. In totaal zijn we nu met 9 studenten (twee zijn nog onderweg), wij met z’n vieren, nog vier andere jongens en een chinees meisje. Echt een leuke groep waar we het heel gezellig mee gaan hebben denk ik.

Maandag was het dan zo ver, het eerste college! Er worden deze periode 3 vakken gegeven die elkaar opvolgen. Elk vak heb je dus 2 of 3 weken achter elkaar. Hiernaast wordt er twee middagen in de week  Chinees gegeven. Dit begint volgende week en deze lessen ga ik dus volgen. Ik ben maandag wel mee geweest naar het eerste college Cross-Cultural management om de introductie mee te krijgen en van dit vak ga ik ook proberen de artikelen mee te lezen.

Verder hebben we gister Ninja’s verjaardag op z’n Chinees gevierd. We zijn met z’n allen naar een BBQ restaurant geweest (wat ze hier veel schijnen te eten). Eigenlijk is het gewoon een soort gourmetten op een hete plaat. Het was echt super lekker! Het eten begint ons langzamerhand steeds beter te smaken! Daarna zijn we naar goed Chinees gebruik naar een KTV geweest (Karaoke TV). Dat is echt super grappig. Je komt dan in een gang met allemaal deuren en achter elke deur zit een kamer met een tv en banken en dan kun je met een groepje karaoke gaan zingen. Echt humor! Hebben dus een onwijs leuke avond gehad met z’n allen en ik denk dat Ninja een speciale verjaardag heeft gehad die ze niet snel nog een keer over doet!

Langzaam aan beginnen we hier aardig in te burgeren en thuis te voelen. Ninja en ik hebben gister vissen voor op onze kamer gekocht. We vroegen eerst of we vissen konden huren voor twee maanden maar dat kon niet, maar nu brengen we ze over twee maanden gewoon weer terug. ;-) Deze worden overal op straat samen met schildpadden verkocht. Al is de eerste van onze tien vissen vannacht al overleden. Haha!

Volgende week beginnen dus de Chinese lessen. Eens kijken of we dan iets verder kunnen komen dan de drie woorden die we tot nu toe kennen. (Ni hao – Goedendag | Xiexie – Dankuwel | Zaijian – Tot ziens) Het is echt een onwijs moeilijke taal en na een fulltime taalstudie van 4 jaar schijn je net een Chinese krant redelijk te kunnen lezen. We gaan het zien!

Het is weer een beetje een lang verhaal geworden maar we hebben ook weer veel gedaan/beleefd/meegemaakt. We proberen snel weer iets te laten horen en jullie mail te beantwoorden. Al heeft vooral Sebas iets minder tijd omdat er ook gestudeerd moet worden ;-)

Hier nog even ons telefoonnummer en adres voor de geïnteresseerden. (Bellen naar dit nummer schijnt ons niet heel veel te kosten)

Harbin Institute of Technology 92 West Da-zhi Street, Harbin 150001, China A13 Room 604-2, Foreign Students Building (Tessa) A13 Room 606-2, Foreign Students Building (Sebas)

Tessa: +86 151 145 157 46 Sebas: +86 151 145 514 47

Kus van ons

Aangekomen in Beijing

Lieve allemaal!

Hier alweer een berichtje van ons. Als we volgende week in Harbin aankomen verwacht ik dat het weer even duurt voor we internet etc. hebben dus vandaar! We zijn nu twee dagen in Beijing en zijn alweer aardig gewend.

De temperatuur is hier in ieder geval heerlijk! Een stuk minder benauwd, lekker zonnetje, windje erbij helemaal prima! Je ziet allemaal mensen om je heen die lopen te zuchten van de warmte maar vergeleken met de laatste dagen in Hangzhou is dit echt genieten! Het was daar zo ontzettend warm dat als je naar buiten liep je echt een sauna binnen liep. Binnen 5 minuten was je helemaal doorweekt. Onze laatste dag hebben we vanwege de warmte maar in een airco winkelcentrum doorgebracht want het was gewoon te warm om buiten te zijn.

Verder hebben we hier voor het eerst Nederlanders 'in het wild' gezien! Haha! Er zijn hier een stuk meer westerlingen wat ook wel even fijn is. Desondanks is het fotograferen en aangestaard worden niet minder erg. Vandaag waren we op het plein van de Hemelse Vrede waar we even stil stonden om een foto te maken toen ik weer gevraagd werd om met een meisje op de foto te gaan. Vervolgens kwam er weer een moeder met kleine kindjes aan, toen een jongen in een rolstoel totdat er een groepje mensen om ons heen stond die allemaal met ons op de foto wilde. Echt te bizar voor woorden! Na een 'fotosessie' met minstens 7 Chinezen zijn we snel het plein afgerend. Echt heel raar maar ook super lachen dus!

Maar goed, onze treinreis vanuit Hangzhou naar Beijing is dus goed verlopen. We vertrokken optijd en hadden softsleeper plaatsen (de duurste plaatsten in de trein) want de rest was uitverkocht. Maar goed hadden dus een mooie coupe en konden lekker een paar uurtjes slapen. Zag er allemaal super uit en de reis ging voorspoedig. We kwamen om 8 uur 's morgens in Beijing aan en namen een taxi naar ons hotel. De taxi heeft er uiteindelijk 70 minuten over gedaan om bij ons hotel te komen waarvan hij 45 minuten heeft stilgestaan! Kun je nagaan hoe dichtgeslipt deze stad is! Al het verkeer staat muurvast. Al met al kost dat taxiritje omgerekend 5 euro dus wat dat betreft! Bij ons hotel aangekomen was het contrast tussen arm/rijk en oud/nieuw weer duidelijk zichtbaar. Het super de luxe hotel ligt aan het eind van een heel oud en armoedig uitziend straatje. Je voelt je bijna schuldig wanneer je door dat straatje loopt en je het mooie hotel in loopt. Dit is iets wat echt zo opvallend is in China. Die grote contrasten tussen oud en nieuw, vies en schoon, arm en rijk. Achter de mooiste winkels liggen de oudste en armste straatjes. Dit blijft je verbazen.

Onze eerste dag in Beijing konden we dus al goed benutten en we zijn meteen naar 'De Tempel of Heaven' gegaan. Dit was een super groot park met echt prachtige tempels. Echt onwijs mooi beschilderd en het park was heerlijk om doorheen te lopen. 's Avonds hebben we bij een Chinees restaurant gegeten waar 'echte' delicatesses zoals slang (met huid en al), schildpad en zeekomkommer op het menu stonden. Wij besloten het deze keer toch maar gewoon bij beef en pork te houden ;-)

Vandaag zijn we naar het Tian'an Men plein geweest (het plein van de Poort van de Hemelse vrede en het Mausoleum van Mao etc.) wat echt indrukwekkende gebouwen zijn om te zien. 's Middags hebben we door de oude straatjes van Beijing gelopen om ook iets meer van die kant van de stad te leren kennen. Wat dat betreft blijven het steden met twee gezichten.

Morgen ochtend komen Martti en Nina (onze reisgenoten naar Harbin) in Beijing aan dus dan zullen we Beijing gedeeltelijk samen verder gaan verkennen!

Lieve groetjes van ons!

Van Shanghai naar Suzhou en Hangzhou

Lieve allemaal,

Daar zijn we weer. Vanuit Shanghai zijn we doorgereisd naar Suzhou en inmiddels aangekomen in Hangzhou. Intussen hebben we veel gedaan, gezien en meegemaakt en inmiddels raken we langzaam gewend aan het hier zijn en de vele voor ons vreemde dingen hier.

Een van de dingen die we in Shanghai nog gedaan hebben is een bezoek aan de World Expo die nog tot en met oktober duurt. Dit was tenslotte onder andere waarvoor we naar deze stad gekomen waren. Met horrorverhalen in ons achterhoofd over wachtrijen van 6-8 uur durfden we toch de gok te wagen, we zouden dit toch zeker met eigen ogen willen zien. De wachtrij om de expo binnen te komen viel ons alles mee, we gingen vroeg op pad en met een uur waren we binnen. Vervolgens waren er rijen voor de verschillende paviljoens (elk land heeft zijn eigen paviljoen waarin het zichzelf presenteert) en deze waren vaak gigantisch lang. Vooral voor toegang tot het China paviljoen schijnen mensen al ’s nachts in de rij te liggen en de wachtrijen lopen daar inderdaad op tot 8 uur. Wij hebben de paviljoens een beetje tactisch uitgezocht en zijn alleen in rijen gaan staan die niet zo lang waren, 1,5 uur in de rij voor het Dubai paviljoen was dan ook onze max. Verder hebben we natuurlijk het Nederland paviljoen nog bezocht wat heerlijk was om even Nederlands met mensen te kunnen praten en laten we de patat en bitterballen niet vergeten! Maar wat een happening die expo zeg! Wat ongelofelijk veel mensen bij elkaar, wat een rijen en wat een oppervlakte! Het is gewoon een hele stad op zich! Daarnaast viel ons op hoe weinig internationaal gericht deze ‘World Expo’ is. Veel gaat in het Chinees en er zijn maar weinig westerlingen te vinden. Heel gaaf om hier geweest te zijn en veel te kort, in 1 dag zie je maar zo’n 6 paviljoens en misschien de helft van het gebied. Wel leuk om de Chinezen te bestuderen. Zo hebben ze bijvoorbeeld allemaal een krukje mee om te gaan zitten in de rij. En wat een ongeduldige mensen zijn dat zeg! Als je met z’n allen in een rij van 2 uur staat gebeurt het meerdere malen dat je door Chinezen voorbij gelopen wordt die denken dat ze wel voor je kunnen gaan staan. Hallo! We staan toch allemaal in de zelfde rij??? Het zelfde gebeurt in de metro, als je netjes staat te wachten om in te stappen wordt je ineens ingehaald door rennende chinezen die de beste zitplaats willen hebben met als gevolg dat wij heel verdwaasd om ons heen staan te kijken wat er nu eigenlijk gebeurde.

Maar goed na een inspirerende dag Expo (die van 09.00 tot 00.00 geopend is) werd het voor ons echt tijd om Shanghai te verlaten. De volgende dag vertrokken we met de trein naar Suzhou. De treinkaartjes hadden we een dag van te voren al gekocht wat ook een hele onderneming was. Communiceren blijkt gewoon echt lastig. Deze grote wereldstad blijkt veel minder internationaal dan we verwacht hadden. Met alleen Engels kom je niet veel verder dan de receptie van je hotel. Ook het regelen van een treinkaartje is dus een hele opgave. Bij de receptie van het hotel hebben we gevraagd of ze voor ons op konden schrijven dat we vrijdag om 11 uur twee kaartjes voor de trein naar Suzhou wilden hebben. Dus wij op naar het boekingsbureau maar dat konden we natuurlijk niet vinden dus hebben het vier keer moeten vragen met handen en voeten en werden telkens een andere kant op gestuurd. Uiteindelijk was er een jongen zo vriendelijk om ons te brengen en hebben we aan de balie het briefje gegeven en als het goed is zijn dat dan de goede treinkaartjes. Tenminste dat hoop je dan want je bent dus volkomen afhankelijk van de persoon die de boodschap opgeschreven heeft. Op naar het station! Ruim voor de trein vertrekt moet je al aanwezig zijn wat betekent dat iedereen ook al zeker een uur van tevoren aanwezig is. Eenmaal in de trein bleken we een High Speed trein te hebben die snelheden van 350km per uur bereikt waardoor we met een half uurtje al in Suzhou aankwamen. En dan te bedenken dat iedereen al zo vroeg van te voren aanwezig was.

Suzhou wordt ook wel het Venetië van het oosten genoemd en we hebben hier leuke dagen gehad. We hebben hier een aantal tuinen bezocht, bootje gevaren, tempels gezien en sushi gegeten aan de lopende band ;-) En zonder stokjes natuurlijk geen sushi dus hebben we in deze stad onze eerste set ‘chopsticks’ maar aangeschaft :-P Suzhou is een gezellige en drukke stad die ook groot is maar wel een stuk compacter dan bv Shanghai. Een van de mooiste dingen vonden wij de landschapsparken Pan Men waar mooie tuinen, tempeltjes en een oude stadsmuur te zien was. Hier was het bovendien niet zo druk als bij alle andere toeristische attracties dus kwam je eindelijk eens toe aan waar de Chinese tuinen voor bedoeld zijn: ontspannen.

Gister zijn we per trein vertrokken naar Hangzhou. We hadden 3 uur vertraging en geen zitplaatsen. Je plaats is hier gereserveerd, maar natuurlijk rent iedereen wel naar zijn plek ;-)  Het  eerste deel van de 3 uur durende reis hebben we dus moeten staan/in het gangpad gezeten. Maar ook in de trein is weer genoeg te zien, je blijft je verbazen over sommige gewoontes. Spugen op de grond, de manier waarop zo’n trein schoongeveegd wordt en wat voor rommel iedereen hier maakt. In de trein, een restaurant, op straat, het maakt niet uit. Iedereen gooit zijn troep overal neer. Nu is dat natuurlijk wel goed voor de werkgelegenheid want je ziet geen vuiltje op straat. Overal lopen schoonmakers om elk papiertje, blaadje en vuiltje op te ruimen.

De stad Hangzhou ligt weer iets zuidelijker dan Suzhou wat meteen ook weer te merken is aan de temperatuur. Het is weer onvoorstelbaar heet! Vandaag hebben we een flinke wandeltocht langs het meer en over de dijk in het meer gemaakt. Was een mooie wandeling alleen wel veel te warm en druk. Maar wat een mooie uitzichten zeg! Eindelijk natuur! Een van de redenen waarom we gekozen hadden om naar deze stad te gaan, om toch nog iets van de natuur te zien. Verder komen we hier namelijk voorlopig niet aan toe. Het is te moeilijk bereikbaar voor ons omdat je gewoon erg afhankelijk bent van vervoer en de taal. De natuurgebieden zijn moeilijker bereikbaar dus voorlopig doen we het maar met de steden! Ook in Hangzhou zijn we nog niet erg veel westerse toeristen tegen gekomen (hier wordt dus ook weer minder Engels gesproken) en hier merken we nog meer dan in andere steden hoe erg we worden aangekeken. We voelen ons dus echte ‘vreemdelingen’. Het is zelfs zo erg dat we vandaag twee keer vanuit het niets door een Chinees werden aangehouden die vroeg ‘Can I make a picture with you?’ Echt super grappig! Zelfs wij zijn dus gebombardeerd tot toeristische attractie. Daarnaast waren we bovendien al regelmatig 'stiekem'op de foto gezet.

O ja en dan tot slot! Het eten gaat al beter! We wisselen de Mac, BurgerKing en de KFC netjes af met Chinees, of liever Japans eten. Sushi blijft toch favoriet maar vandaag heb zelfs ik heerlijk rijst zitten eten (wel met een soort tipan gerecht natuurlijk)! Wie had dat ooit gedacht! :-P Daarnaast komen we nog steeds genoeg vreemd voedsel tegen zoals alle vleesjes die in de supermarkt hangen te bederven... Daar wagen we ons nog maar niet aan.

Donderdag avond vertrekken we met de nachttrein richting Beijing waar we dan nog een ruime week zullen verblijven en waar we onze reisgenootjes Martti en Ninja zullen ontmoeten. Met hen vertrekken we dan 20 augustus richting Harbin om daar te gaan studeren.

Dank je wel voor al jullie leuke berichtjes! Super leuk om te lezen! We houden elkaar op de hoogte!

Liefs van ons!

歡迎光臨上海 - Welkom in Shanghai

Lieve allemaal!!!

Daar zijn we dan! Na een lange reis van 24 uur in Shanghai aangekomen! Het was een lange reis die gelukkig al goed begon toen we bij de incheckbalie op schiphol te horen kregen dat we geupgrade waren naar business class. We kregen meteen een glas champagne, mochten kiezen uit verschillende menu's met lekkere wijnen uit echte glazen en van mooi servies. Ondertussen een filmpje kijken op een groot scherm voor ons en zeeen van ruimte om ons heen. Helemaal top dus! Alleen een beetje jammer dat de massage functie van Sebas z'n stoel de hele weg aan bleef staan :-P 

Aangekomen in ons hotel wat perfect gelegen is en er super verzorgd uitziet zijn we een wandelingetje door de buurt gaan maken. Daarna vroeg gaan slapen om er de volgende dag fris tegenaan te kunnen. Na vanmorgen een beetje op tijd op te zijn gestaan en ons klaar te maken voor een mooie dag liepen we vol goede moed uit ons airco hotel tegen een keiharde muur van vochtige warmte. Het scheen vandaag 36 graden te zijn maar het voelde als een vochtige, warme en zware deken (Savannah was er niks bij Jes en Kees!). Deze eerste dagen dus maar even rustig aan de warmte wennen. Vervolgens op naar de bazaar in het oude centrum van Shanghai opzoek naar een ontbijtje. Tsja... dat blijkt toch moeilijker dan verwacht. Bij gebrek aan 'normaal' voedsel, de dag maar begonnen met loempia's, komkommer en meloen. Vervolgens de Mandarijntuinen bekeken, een wandeling door de stad gemaakt en lekkere Chinese thee gedronken in het 'beroemde theehuis' Huxingting, natuurlijk werden ook hier de nodige delicatesse bij geserveerd. Na de oude stad bezocht te hebben besloten we op Bernardines aanraden een taxi te nemen naar winkelcentrum Pearl City waar we natuurlijk niet weg konden zonder een parel te kopen. Van hieruit zijn we weer terug gegaan richting de oude stad en hebben we over de beroemde boulevard De Bund naar ons hotel wat hier vlakbij ligt terug gelopen. 

Een mooie eerste dag dus met veel nieuwe indrukken. Weinig tot geen westerlingen, toch wel een taalprobleem (zelfs bij de McDonalds ;-) (hoe leg je uit dat je een softijsje wilt), immense warmte, veel drukte (verkeer en mensen/toeristen), vreemde eetgewoontes (Chinezen blijken gewoon van tafel te eten) en bijna nergens is koud/gekoeld drinken te vinden. 

Dan natuurlijk ook nog even over het eten :-p Mijn angsten vooraf waren toch niet helemaal onterecht. Het eten van 'gewoon' bami en rijst lijkt nu wel een droom! haha! Het worden toch eerder eendenbloedsoep, kwarteleitjes of organen aan een stokje. Beetje vreemd maar wel lekker??? Ik weet het nog niet kan er nu nog maar moeilijk aan wennen dus zijn vanavond toch hard opzoek gegaan naar iets anders. Gelukkig vonden we een japanner waar we de lekkerste sushi en sashimi ooit hebben gegeten! (Ja ja Bieri daar kunnen sushi king en sushi queen weer wat van leren!) Maar goed ook dit komt vast allemaal goed, het is alleen even wennen! 

Wij gaan nu lekker slapen en maken ons op voor weer een mooie dag morgen! 

Veel liefs van ons!

China here we come!!!

Lieve allemaal,

Morgen is het dan zo ver! Sebas en ik vertrekken voor 3 maanden naar China. Vanavond nog een klein afscheidsfeestje en morgen om 15.30 vliegen we via Dubai naar Shanghai waar we maandag middag om 15.30 plaatselijke tijd aankomen (in China is het 6 uur later dan hier in Nederland).

We zullen de eerste 2 weken in de omgeving van Shanghai verblijven om vervolgens richting Peking te vertrekken waar we zo'n 5 dagen blijven. 21 Augustus moeten we ons op de universiteit in Harbin melden en begint het studieprogramma. Dit duurt tot half oktober en rond 15 oktober vertrekken we dan met de Transmantsjoerije express via Moskou naar huis en zullen dan begin november weer in Nederland zijn.

Via dit blog proberen we jullie een beetje op de hoogte te houden van alles wat we mee gaan maken, maar we blijven natuurlijk ook graag op de hoogte van wat er in Nederland allemaal gebeurt!

Lieve allemaal, tot over 3 maanden! Sebas en Tess