Lieve allemaal!
We zitten alweer in onze derde week in Harbin en wat gaan die weken snel!
Sebas heeft inmiddels zijn eerste vak afgesloten, de lessen Chinees vorderen gestaag, de temperatuur daalt langzaam en de (mini)vakanties worden gepland. Kortom, we zijn lekker bezig hier en hebben een goed leventje zo.
Ons eerste weekend hier was een beetje saai aangezien het vrijdag na de laatste les begon met regenen en maandag tijdens de eerste les pas weer droog werd. We hebben toen voornamelijk een beetje op de campus rondgehangen, gemaild, gelezen en niks gedaan. Dit in tegen stelling tot afgelopen weekend waarin we lekker veel hebben gezien, gedaan en ondernomen.
Afgelopen vrijdag was de laatste les van het eerste vak Cross Cultural Management wat werd afgesloten met een ‘play’ waarbij de studenten in groepjes een script hadden geschreven waarin verschillen binnen de Westerse en Chinese cultuur naar voren kwamen. Dit script moest ook uitgevoerd worden en dit mooie stukje acteerwerk wilde ik natuurlijk wel met eigen ogen aanschouwen dus ik ging mee naar deze afsluitende les. Daarnaast had ik een mooie rol gekregen in het stuk van Sebas en Martti en kon ik meteen alles op foto en video vastleggen voor jullie ;-) Kortom het was een erg leuke les waarin verschillende culturele aspecten aan bod kwamen en waarin een goede balans naar voren werd gebracht tussen de verschillen in het dagelijkse leven, het zakelijke aspect maar ook de verschillende filosofische gedachtes.
Vanuit deze les liepen we terug naar ons eigen campus terrein, de lessen vinden plaats op een campus terrein ergens anders in de stad wat ongeveer 20 minuten lopen is van onze campus. Onderweg kwamen Ninja en ik een fiets tegen die we wel wilden hebben om ons te kunnen verplaatsen tussen de twee terreinen (echt fietsen in de stad is geen optie want dat is te druk en te gevaarlijk). Het was niet zomaar een fiets, nee het was een bakfiets. Dat leek ons nu wel een leuk idee. Dan kon de een fietsen en de ander achterin zitten. Of eigenlijk, dan konden de jongens fietsen en wij achterin zitten ;-) Dus wij proberen te vragen of we de fiets konden kopen. De beste man snapte er alleen niks van dus uiteindelijk hebben we Jia (een Chinees meisje uit onze groep) maar gebeld om te vragen of zij het via de telefoon kon vragen. Ondertussen stond er alweer een hele groep mensen om ons heen, mocht Ninja een rondje op de fiets fietsen en werden we uitgelachen dat wij ‘Westerlingen’ deze fiets wilden kopen. Uiteindelijk is het helaas niks geworden omdat ze er ¥200 (€23,-) voor wilden hebben en de fiets geen remmen bleek te hebben. Maar wel weer een leuke ontmoeting rijker.
’s Avonds zijn we weer met z’n allen naar de KTV geweest. Dit was weer erg gezellig en we hebben erg gelachen om de bezorgdheid van Jia. Op een gegeven moment was ze opzoek naar Daniël maar ze kon de jongens nergens meer vinden. Bleek dat de jongens een verdieping naar beneden gegaan waren wat Jia de ‘sexy place’ noemde en waar meisjes schaars gekleed stonden te dansen. Jia was helemaal geshockt en ongerust over de jongens omdat er ook drugs gebruikt zou worden. Ze was echt als de dood voor die ruimte ‘daar beneden’ en durfde echt niet alleen naar beneden om opzoek te gaan naar Daniël. Uiteindelijk is ze aan de hand naar beneden gegaan en heeft ze de jongens gewaarschuwd voor ‘de gevaren’. Echt heel typisch hoe bezorgd en meegaand de Chinezen zijn. Ze waarschuwen ons voor alles en zijn daarnaast ook een enorme hulp om ons wegwijs te maken en te helpen om dingen voor elkaar te krijgen. Zelf vragen ze ook alles aan iedereen en toen een van de jongens zijn portemonnee die avond in een restaurant had laten liggen bellen ze ook gerust zonder schaamte om half 2 ’s nachts de eigenaar van het restaurant uit zijn bed.
Na gezellige avond en nog wat gedoe om de kwijtgeraakte portemonnee werden we met de taxi op de campus afgezet en dan is het toch wel even een gedoe om de dorm binnen te komen aangezien de deuren om 24.00 dicht gaan. Maar na wat kabaal gemaakt te hebben komt dan toch uiteindelijk een van de bewakers zijn bed uit om de deur voor ons open te doen en onze namen te registreren omdat we ‘te laat’ thuis zijn.
De volgende ochtend gingen we met z’n allen naar het hier dichtbij gelegen Siberische Tijgerpark waar de bedreigde Mantsjoerijse tijger wordt gefokt en waar zo’n 900 tijgers leven. Dit was echt een super gave ervaring. We reden met een busje door het park heen en je kon de tijgers echt van zo dichtbij zien. Wat een mooie beesten zeg! Ze zagen er ook gewoon echt 10x beter uit dan in Artis of in welke dierentuin dan ook. Zo groot en mooi van kleur en streep.
En natuurlijk zou China, China niet zijn als je niet zelf een beest kon kopen om aan de tijgers te voeren. Op het menu stonden een kippen, eenden, een geit of zelfs een koe! En natuurlijk zouden wij Nederlanders geen Nederlanders zijn als we niet zo’n beest zouden kopen ;-) Dus wij met z’n allen een eend gekocht voor ¥100,- (€11,50) Op dat moment komt er dan een Jeep aanrijden met een eend erin. Deze eend werd naast ons busje met zijn poten vastgebonden in een meer gegooid en op dat moment komen er zo’n 15 tijgers op hem afzwemmen. Dit is echt een heel bizar gezicht om die eend te zien drijven en in paniek om hem heen te zien kijken zonder te kunnen vluchten, wachtend op de tijger die hem als eerste te pakken heeft. Vervolgens duikt er een tijger op hem en vind er een gevecht om de eend plaats. De sterkste tijger rent ermee weg en dit is het einde van ons schouwspel. Na deze tour door het park konden we nog door een tunnel door de kleinere verblijven lopen waar je tijgers tegen betaling zelf vlees of een levende kip kon voeren. Deze kip werd dan met beide poten aan een stok gebonden en door een gat in het hek gestoken om vervolgens verscheurd te worden door een tijger. Ook dit blijft een bizar gezicht. Al met al een bezoek wat op ons allemaal wel indruk heeft gemaakt denk ik. Maar goed, laten we het er maar op houden dat tijgers ook gewoon moeten eten. Na dit bezoek was het ook voor ons weer tijd voor een goede lunch met verse kip en vis ;-)
’s Middags hebben we de bus genomen naar het aan de rivier gelegen bierfestival. Of eigenlijk naar wat daar nog van over was want dit vond eigenlijk plaats in de laatste week van augustus. Nu stonden er alleen nog wat tentjes, picknicktafels en watersport activiteiten en verzamelden enkele families zich om hier met z’n allen te BBQen. Zittend met een biertje hebben we toen genoten van de onder gaande zon en de (in aanbouw zijnde) skyline van Harbin.
Zondag hebben we Harbin een beetje op de toeristische manier verkend en zijn we naar een tempelcomplex geweest dat plaats biedt aan een actieve boeddhistische gemeenschap. Van daaruit namen we een taxi naar het winkelcentrum om het ondergrondse shoppingcentrum te ‘bekijken’. Niet voor het eerst hadden we te maken met een taxichauffeur die de kaart niet kon lezen, want dat kunnen de meeste niet. Maar deze snapte de hele kaart van Harbin gewoon niet. We vonden zelf al dat hij nogal een grote omweg maakte maar dachten nog dat hij misschien de drukte van het centrum probeerde te ontwijken. Totdat hij begon te wijzen dat dit de plek was waar we moesten zijn. Deze plek lag behoorlijk uit de richting van de plek die wij hadden aangewezen en nu bleek dat de taxichauffeur echt geen idee had waar op de kaart hij was. Uiteindelijk hebben wij hem dus zelf met onze ‘Chinese kaart!’ de weg naar onze bestemming gewezen. En dan bij het afrekenen nog beweren dat de weg was afgesloten en dat hij daarom zo ver om moest rijden waardoor het ons ¥24,- i.p.v ¥9,- kostte. Wat een grapjas! Haha!
Maar goed, het bezoek aan het ondergrondse shoppingcentrum zelf was niet zo bijzonder maar iets verderop liepen we wel heerlijke zachte matrassen tegen het lijf waardoor we niet meer op die houten planken hoeven te slapen, maar nu een heerlijk bedje hebben waar we uitgerust in wakker worden! :-P
Dit was zo’n beetje hoe ons afgelopen weekend eruit zag.
Inmiddels is Sebas aan zijn volgende vak begonnen wat toch behoorlijk intensief blijkt te zijn en zijn onze lessen Chinees overgenomen door een nieuwe docent die ons behalve het ‘pin yin’ (de gesproken Chinese taal in Westers schrift) ook een klein beetje de Chinese karakters uitlegt wat wel erg interessant is.
Het leven op de campus gaat verder helemaal zijn gangetje. Alles wat we nodig hebben is aanwezig; er zijn veel sportfaciliteiten, verschillende eetfaciliteiten en winkels. ’s Middags en ’s avonds eten we gezamenlijk met wie zin heeft op of buiten de campus wat altijd erg gezellig, lekker en niet duur is. Meestal zijn we zo’n 2-3 euro p.p kwijt en hebben dan uitgebreid gegeten en gedronken. Op de campus heb je zelfs al een hele maaltijd voor 0,50ct.
Het weer is hier ook nog heerlijk. Over het algemeen zonnig en zo rond de 25 graden. Sinds dinsdag begint de herfst zich wel aan te kondigen. ’s Middags begon het hier te waaien en sindsdien is het hier zo’n 5 graden kouder en is de zomerzon ingewisseld voor een heerlijke herfstzon. Een mooie nazomer dus! Hopen dat dat nog even zo blijft en dat we kunnen genieten van de weekendjes weg die we aan het plannen zijn.
Vandaag hebben we treintickets gekocht naar Haila’er, wat in Inner-Mongolië ligt (Chinese provincie tegen Mongolië aan). We vertrekken vrijdag avond en komen daar dan zaterdag ochtend vroeg aan. Dan hebben we twee dagen om de stad te bekijken en de omliggende uitgestrekte graslanden en vertrekken we zondag avond weer naar Harbin waar we dan maandag ochtend weer aankomen om vervolgens meteen door naar de les te gaan.
Verder willen we binnenkort nog een weekend richting Chanbai Shan, een natuurreservaat op de grens bij Noord Korea en zijn we onze 10-daagse vakantie naar het zuiden van China in oktober aan het plannen. Ook de Transsiberie express is nog niet helemaal rond, dit schijnt toch nog wat gedoe op te leveren met de Russische visa van Ninja en Martti.
Maar goed, nog veel leuke plannen in het vooruitzicht dus!
We houden jullie op de hoogte en horen graag hoe het met jullie gaat!
Kus en Liefs!
Sebas en Tes
