Hallo iedereen! (Ní hâo mêiyíge rén!)
Hier toch even een update van ons afgelopen weekend waarin we prachtige landschappen hebben gezien in Haila’er, Inner Mongolia. Wat een gaaf gebied is dat!
We vertrokken afgelopen vrijdag avond (xing qi wû wân shàng) om 21.15 met de nachttrein richting Haila’er. Helaas waren er geen tickets vrij voor slaapplaatsen dus namen wij genoegen met de zitplaatsen wat bovendien maar ¥200,- (€23,-) voor een retourtje koste. Daar kun je nog eens 24 uur (èr shí yi diân) van in de trein zitten hè! Hoewel in elke andere trein die we tot nu toe hadden gehad de zitplaatsen er prima uitzagen was dat in deze trein natuurlijk echt verschrikkelijk. Van zo’n 14 (shí sì) coupes waren er maar 2 (èr) coupes met zitplaatsen waarvan wij in de dubbeldekker zaten. De stoelen waren opgesteld in rijen van 3 (san) aan 2 (èr) en je zat tegenover elkaar met een tafeltje er tussen. De stoelen waren keihard en stonden in een hoek van 90 (jiû shí) graden waarbij je knieën lekker tegen de knieën van je overburen aanzitten. Gezellig hè! Dat slaapt dus alleen echt voor geen meter. Dus we hebben de hele nacht (yè) tegen onze overburen aan zitten kijken die ook niets anders deden dan zuchten en steunen. Vergelijk het met de groene dubbeldekker treinen in Nederland (Hé lán) en dat dan bijna 11 (shí yi) uur lang ;-) Kortom geen oog dicht gedaan.
De volgende ochtend (zâo shàng) om 07.45 kwamen we in Haila’er aan. Na ons even opgefrist te hebben probeerden we bij de receptie van ons hotel een excursie naar de graslanden in de omgeving te boeken. Dit ging natuurlijk zoals altijd een beetje stroef aangezien hun Engels en ons Chinees (Zhong guô) niet zo goed is ;-) Maar goed, 1 (yi) chauffeur, 1 (yi) gids en 2 uur (èr diân) later was het geregeld. De receptioniste kende nog wel een taxichauffeur die ons voor ¥300,- (€35,-) de hele dag rond wilde rijden. Dit bleek achteraf een hele goede zet geweest te zijn want we hebben echt een top dag gehad en de taxichauffeur was ook een onwijs leuke man die het natuurlijk heel gezellig vond met ons. Is voor hem ook weer wat anders dan de hele dag rondjes in de stad te rijden. We zijn dus eerst met deze chauffeur ‘hotpot’ gaan lunchen (een soort fonduen maar dan anders) en daarna heeft hij ons naar de Jinzhanghan Grasslands gereden. Dit is een graslandgebied met een ‘traditioneel’ Mongools kamp 40km (sì shí) ten noorden van Haila’er. Hoewel dit kamp heel toeristisch is opgezet was er echt niemand te bekennen. Dit was aan de ene kant wel jammer want daardoor was er in het kamp zelf ook niks te doen, maar aan de andere kant konden we daardoor in alle rust van deze geweldige weidse uitzichten genieten. We hebben echt genoten van deze prachtige omgeving en de doodse stilte om ons heen na alle weken die we tot nu toe in de steden doorgebracht hebben. Na een stukje paard (mâ) gereden te hebben zijn we nog een stuk door de omgeving gereden en gelopen waarbij we onderweg loslopende koeien, kuddes paarden (mâ) en hordes geiten tegen kwamen. Dit was echt een geweldig gezicht! Dan zag je ergens ver weg een kudde dieren uit die prachtige heuvels aan komen rennen en die kudde kwam steeds dichterbij totdat ze ineens vlak voor je neus stonden. Echt geweldig! Na deze indrukwekkende dag hadden we tenslotte nog een ‘indrukwekkende’ maaltijd gereserveerd bij het restaurant in het Mongoolse kamp. We hadden onze Chinese (Zhong guô rén) klasgenoten op het hart moeten drukken dat als we in Haila’er waren dat we dan lam moesten eten dus bij deze. Er was echt helemaal niemand in het restaurant want wij waren natuurlijk de enigste toeristen. En het eten wat we kregen was niet helemaal wat we er van verwachtte. Het schaap dat we besteld hadden was gewoon een homp koud vlees met bot en daarnaast hadden we nog een aantal andere gerechtjes waarvan er een leek op een plastic kip waar je je huisdier mee laat spelen maar dit bleek dus een maag te zijn die we allemaal toch maar even oversloegen. Deze veel te dure maaltijd was dus niet zo’n succes.
De volgende dag zijn we naar ondergrondse tunnels geweest. Deze tunnels waren in de tweede wereldoorlog door Japanners aangelegd en in het bijbehorende museum werden deze gebeurtenissen heel mooi weergegeven. ’s Middags (xià wû) zijn we nog even door het centrum van Haila’er gelopen, hebben we het Ewenki museum bezocht (bewoners van de graslanden rondom Haila’er) en hebben we ons door een taxichauffeur naar de graslanden ten zuiden van Haila’er laten brengen. ’s Avonds (wân shàng) om 22.15 vertrok onze trein richting Harbin weer terug en hebben we weer heerlijk genoten van een echte Chinese (Zhong guô) treinreis! ;-) Kortom een heel vermoeiend maar echt super weekend waarin we nog best veel hebben gezien in twee dagen (èr tian). Gelukkig hadden de jongens het voor elkaar gekregen om de les van maandag (xing qi yi) naar dinsdagmiddag (xing qi èr xià wû) te verzetten dus konden we maandag (xing qi yi) de hele dag lekker rustig aan doen.
Verder gaat hier alles wel z’n gangetje. Op het water (shuî) na dan. Want dat is nu al bijna 24 uur (èr shí sì diân) afgesloten. Echt weer een Chinese (Zhong guô rén) actie. Waarschijnlijk wordt er onderhoud gepleegd ofzo maar sinds gister aan het eind van de ochtend (zâo shàng) was er ineens geen water (shuî) meer maar het schijnt het vandaag weer te gaan doen. Dat wordt dan ook onaangekondigd campusbreed afgesloten. Dat is dus wel fijn, waarschijnlijk zijn morgen (jìan) dan alle toiletten wel verstopt ;-) Zo gaat dat hier ook met de metro in Harbin. Daar moest ook veel onderhoud aan gepleegd worden dus dan sluiten ze de metro in de hele stad gewoon het hele jaar af. De taxichauffeurs draaien dus overuren.
O ja en gister toen we gingen eten liepen Niña en ik weer alle tafeltjes langs om te kijken wat we wilden hebben. Staat er een man ineens heel enthousiast op en begint te gebaren. Blijkt het de man van de bakfiets te zijn. Echt super grappig. Hij helemaal enthousiast, begint te lachen en wilde meteen bij ons komen zitten om te proosten. Hebben heerlijk gegeten, waaronder naar later bleek maag. Nu dus wel alleen zag het er nu niet uit als maag. Haha! Dat geeft toch wel weer aan hoe belangrijk de presentatie is hè! Na het eten kwam er een ober (fú wù yuán) naar ons toe en probeerde ons iets duidelijk te maken maar dat begrepen wij natuurlijk weer niet. Later bleek dat hij van de man van de bakfiets moest vragen of we met hem wilde zingen en dansen in de KTV. Dus wij gisteravond met hem en zijn vrienden mee naar de KTV gegaan. Was echt super lachen, vonden ze helemaal leuk. Ze wilden meteen telefoonnummers uitwisselen en Sebas heeft fijn met ze geknuffeld. Ja, het wordt steeds gekker hè Mieke! Nu moet ik hem ook in de gaten houden ;-) Kortom een onverwachts leuke avond.
Nou goed, dat was hem wel weer geloof ik! Zijn jullie weer helemaal op de hoogte!
Ik ga nu maar eens kijken of het water (shuî) het inmiddels weer doet zodat ik kan douchen. Vanmiddag Chinese (Zhong guô) les en dan een rustig weekend in Harbin. De jongens moeten een essay schrijven dat zondag (xing qi qi) ingeleverd moet worden dus dat zal weer even stressen worden. Volgende week begint er een nieuw vak waarvoor een strakke planning staat. De docent heeft zelfs alle middagen (xià wû) en avonden (wân shàng) in gepland dus ik ben benieuwd!
Tot ziens! (zài jiàn!) Sebas en Tes